Mfipa!
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg Anne
14 Augustus 2010 | Malawi, Nkhata Bay
Woensdag werden we uit ons bed geklotst door het door de wind opgezweepte water; het bleek praktisch te stormen. Daarom hebben we onze plannen weer eens omgegooid en zijn we die ochtend naar Livingstonia vertrokken. Het bleek een hele opgave om daar te komen. Nadat we door een minibus bij de onverharde weg richting Livingstonia gedropt waren, was het wachten op een lift.
Tijdens het wachten hebben we gespeeld met de kindjes die ons met hun gebruikelijke nieuwsgierigheid benaderden. van hen hebben we na twee maanden eindelijk een weerwoord geleerd op het "Azungu, azungu!", namelijk: "afipa, afipa!" Oftwel: zwarten! Haha!
We waren best wel lucky bastards want na een uur kwam Mick, de eigenaar van de Mushroom Farm, waar we zouden verblijven, de weg af rijden. Hij zat alleen in een uiterst dubieuze auto gezien de staat van de weg: een gewone oude Toyota Corolla. Hij zei dat hij zijn eigen 4x4 even op ging halen en dat we daarmee naar boven zouden gaan. Intussen kwamen er twee Nederlandse meisjes de weg naar beneden gelopen, de Totoya bleek van hen te zijn. Ze hadden 'm omhoog gereden maar durfden 'm niet meer omlaag te rijden, dus dat deed Mick. Toen we vervolgens met Mick in de auto zaten begrepen we dat heel goed. De weg was namelijk echt heel slecht, vol gaten en met enorme stenen en was met een 4x4 al moeilijk begaanbaar. Onderweg wees hij af en toe op een verloren onderdeel Toyota. Oeps.
Aangekomen bij de Mushroom Farm (weinig mushrooms trouwens, verkeerde seizoen) hebben we eerst een kwartier sprakeloos naar het uitzicht gestaard. Echt het mooiste uitzicht dat ik ooit heb gezien. Stel je even mooi voor. Nou, nog mooier. Naar het oosten keek je uit over het meer, dat met de schuimkragen van de golven vanaf hier net een zee leek, ook omdat het zo enorm uitgestrekt was. Naar het noorden, waar het meer ophield, zag je de bergen in Tanzania, en in het westen zag je de Rift Valley die langzaam overging in een vlakte die naar het meer liep.
Mick heeft de hele Mushroom Farm zelf geboud, en de douches en de wc zijn echt kunstwerkjes. De wc is een grote hut met een verhoging met een poepdood erop. Als je klaar was moest je -zoals de instructies aangaven- wat as en bladeren op je geproduceerde goedje gooien alvorens het doekje erop te leggen en de doos te sluiten. Desondanks meurde het nog steeds behoorlik en moest je uitkijken dat er geen vliegen je gat in vlogen maar het sowieso hilarisch!
Livingstonia zelf was in contrast met de Mushroom Farm niet erg bijzonder. De wandeling er heen was wel erg mooi en de scones met bananenjam(!) en bananencake die we in een winkeltje gegeten hebben maakte het gebrek aan bezienswaardigheden helemaal goed.
Terug in Nkhata Bay zijn de weergoden ons goed gezind geweest want vandaag hebben we de hele dag aan het meer in de zon gelegen. Onze laatste stranddag. Het aftellen is nu echt begonnen. We zijn blut, bruin en blond geworden door de zon. Mijn tas is voor de helft leeg doordat ik op iedere plek wel iets ben vergeten. Des te meer ruimte voor de souvenirs die we in Lilongwe gaan inslaan. Morgenochtend nemen we de bus naar Lilongwe, en dan hebben we nog een volle dag daar. En dan... Home sweet home! Gemengde gevoelens, maar we zijn ook blij om terug te gaan. We vliegen dinsdagmiddag terug via wat tussenstops en komen dan woensdagmiddag om 14.10 op Schiphol aan als alles goedgaat!
Bedankt voor alle lieve reacties, mails, smsjes en krabbels e.d. Tot woensdag en anders tot snel!
Veel liefs en een hele dikke kus!
Tijdens het wachten hebben we gespeeld met de kindjes die ons met hun gebruikelijke nieuwsgierigheid benaderden. van hen hebben we na twee maanden eindelijk een weerwoord geleerd op het "Azungu, azungu!", namelijk: "afipa, afipa!" Oftwel: zwarten! Haha!
We waren best wel lucky bastards want na een uur kwam Mick, de eigenaar van de Mushroom Farm, waar we zouden verblijven, de weg af rijden. Hij zat alleen in een uiterst dubieuze auto gezien de staat van de weg: een gewone oude Toyota Corolla. Hij zei dat hij zijn eigen 4x4 even op ging halen en dat we daarmee naar boven zouden gaan. Intussen kwamen er twee Nederlandse meisjes de weg naar beneden gelopen, de Totoya bleek van hen te zijn. Ze hadden 'm omhoog gereden maar durfden 'm niet meer omlaag te rijden, dus dat deed Mick. Toen we vervolgens met Mick in de auto zaten begrepen we dat heel goed. De weg was namelijk echt heel slecht, vol gaten en met enorme stenen en was met een 4x4 al moeilijk begaanbaar. Onderweg wees hij af en toe op een verloren onderdeel Toyota. Oeps.
Aangekomen bij de Mushroom Farm (weinig mushrooms trouwens, verkeerde seizoen) hebben we eerst een kwartier sprakeloos naar het uitzicht gestaard. Echt het mooiste uitzicht dat ik ooit heb gezien. Stel je even mooi voor. Nou, nog mooier. Naar het oosten keek je uit over het meer, dat met de schuimkragen van de golven vanaf hier net een zee leek, ook omdat het zo enorm uitgestrekt was. Naar het noorden, waar het meer ophield, zag je de bergen in Tanzania, en in het westen zag je de Rift Valley die langzaam overging in een vlakte die naar het meer liep.
Mick heeft de hele Mushroom Farm zelf geboud, en de douches en de wc zijn echt kunstwerkjes. De wc is een grote hut met een verhoging met een poepdood erop. Als je klaar was moest je -zoals de instructies aangaven- wat as en bladeren op je geproduceerde goedje gooien alvorens het doekje erop te leggen en de doos te sluiten. Desondanks meurde het nog steeds behoorlik en moest je uitkijken dat er geen vliegen je gat in vlogen maar het sowieso hilarisch!
Livingstonia zelf was in contrast met de Mushroom Farm niet erg bijzonder. De wandeling er heen was wel erg mooi en de scones met bananenjam(!) en bananencake die we in een winkeltje gegeten hebben maakte het gebrek aan bezienswaardigheden helemaal goed.
Terug in Nkhata Bay zijn de weergoden ons goed gezind geweest want vandaag hebben we de hele dag aan het meer in de zon gelegen. Onze laatste stranddag. Het aftellen is nu echt begonnen. We zijn blut, bruin en blond geworden door de zon. Mijn tas is voor de helft leeg doordat ik op iedere plek wel iets ben vergeten. Des te meer ruimte voor de souvenirs die we in Lilongwe gaan inslaan. Morgenochtend nemen we de bus naar Lilongwe, en dan hebben we nog een volle dag daar. En dan... Home sweet home! Gemengde gevoelens, maar we zijn ook blij om terug te gaan. We vliegen dinsdagmiddag terug via wat tussenstops en komen dan woensdagmiddag om 14.10 op Schiphol aan als alles goedgaat!
Bedankt voor alle lieve reacties, mails, smsjes en krabbels e.d. Tot woensdag en anders tot snel!
Veel liefs en een hele dikke kus!
-
15 Augustus 2010 - 11:36
Marion:
Een goede reis terug meiden en kom heel weer op Schiphol aan! -
15 Augustus 2010 - 21:17
Henny:
goede terugreis. -
16 Augustus 2010 - 13:22
Farah:
Jeeetje An wat een fantástische verhalen vol megacoole ervaringen! Sommige dingen zou ik niet eens gedurfd hebben haha, maar het is vast heel bijzonder! Geniet nog van de laatste dag en een héle goede terugreis vast! Tot woensdag! X -
17 Augustus 2010 - 12:18
Jannette:
reactie is wat laat maar was de laatste week bij buurman piet en zijn vrouw in duitsland. hij heeft een motor ongeluk gehad en is er (met de laatste engeltjes die hij nog had) wonderwel vanaf gekomen. zijn motor is een ander verhaal TOTALL LOSS. Jammer meiden dat het er weer op zit maar voor de familieleden natuurlijk wel een geruststelling dat jullie beide er gezond en ervarings gevoelig rijker zijn geworden. Jorien ik ben zeer benieuwd naar de spannende verhalen die je zeker met je mee zult brengen. Groeten van de b.b.'s aad en jannette en tot ziens -
26 November 2010 - 03:09
Vera Tock:
weet je wie ik ben?
ik zag je waarbenjij op je facebook!
leuk dat je in afrika was!!! of ben je er nog steeds?
ik ben in brazilie (veraduhklera.waarbenjij.nu)
je kan erg leuk schrijven!
ik had een vraagje:
hoe heb jij jou blog zo leuk? met die leeuw!? ik heb geen idee hoe je dat moet doen???
xxjes vera -
26 November 2010 - 03:21
Vera Tock:
i think i found it! thanx anyway!
:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
