Bali & Lombok

Bali’s binnenkomer was een in stukken gebroken Lion Air vliegtuig in het water naast de landingsbaan, die passagiers hadden niet een heel leuk begin van hun vakantie. Mijn vliegtuig landde gelukkig op de landingsbaan dus dat was wel fijn. In Cambodja had ik Kim leren kennen, een Canadese kapster (hartstikke handig, al uitvoerig gebruik van gemaakt), en zij was toevallig ook op Bali en samen zijn we de volgende morgen meteen naar de Gili-eilanden vertrokken. De Gili’s zijn drie mini tropische bounty-eilandjes naast Lombok, de één omgetoverd tot party-paradijs en het andere is als huwelijksreiseiland bestempeld. We begonnen op Gili Trawangan, het party-eiland, maar zelfs daar kon je heel goed relaxen want er was zat strand en we zaten ver van de harde muziek. Ik had nog een leuk virusje meegenomen uit Myanmar dus de eerste dagen heb ik voor pampus op het strand gelegen, had het wel even nodig dat niks doen (reizen is zoooo zwaar!!). Vanaf Trawangan zijn we door gehopt naar Gili Air, eigenlijk nog mooier en relaxter dan Trawangan, waar we eigenlijk ook niks hebben gedaan behalve van de zandkorrels en de happy hours genieten. Dit keer samen met Lisa, een Engelse ik ook in Cambodja heb ontmoet (jaaa, mijn internationale vriendencollectie is inmiddels uitgegroeid tot een minimum van één persoon per land).

Kim en Lisa gingen samen een cruise doen naar Komodo maar ik wilde Lombok graag zien dus ben in mijn eentje naar Tetebatu gegaan, een mooi dorpje middenin de rijstvelden. Ik was weer eens de enige toerist in het plaatsje dus ik kreeg allerlei aanbiedingen voor tours en ik heb de beste aangenomen: een gratis scootertrip met een local door het oosten van Lombok. We hebben allemaal weggetjes gepakt waar je normaal niet zo snel komt en onderweg had je prachtige uitzichten over het eiland met alle rijstterrassen en palmbomen, en in het oosten kon je Sumbawa, het buureiland zien liggen. Vanaf Tetebatu ben ik naar Kuta in Lombok gereisd, een hele laidback plek waar surfen het enige is wat iedereen doet. Dus dat heb ik ook maar gedaan! Ik vond het nog even leuk als de vorige keren dat ik het had gedaan maar mijn oude surfskills waren niet helemaal opgewassen tegen sommige hoge golven... Gelukkig zijn de stranden rondom Kuta heel mooi dus na het surfen had je in ieder geval een goede plek om even bij te komen.

Op Bali is er de bekende variant van Kuta, dat wordt gedomineerd door massa’s te dikke Australiërs die met goedkope chartervluchten iedere dag uit vliegtuigen worden gebraakt. Overal zijn souvenirwinkels, clubs, barren en restaurants en allemaal zijn ze afgeladen met toeristen. De perfecte plek om de laatste Koninginnedag te vieren maar daarna gauw wegwezen. De dag voor Koninginnedag kwamen Kim en Lisa ook in Kuta aan, en sloten Judith en Lotte, waarmee ik in Laos heb gereisd en Eddy, een vriend van Kim, zich ook bij ons aan. Iedereen was op hetzelfde moment op Bali! Samen eindigden we op een Nederlands Koninginnenachfeest waar iedereen gebaad was in oranje en op Koninginnedag zijn Judith en ik in een heus expatkroeg met allerlei luxe varianten van bitterballen, stamppot, blokjes kaas (bah) en gehaktballen. Alles gratis. Houd ik van! Wim-Lex heb ik helaas niet de troon zien bestijgen aangezien de internetverbinding het weer eens liet afweten (verrassend), maar de bitterballen maakten alles goed.

Met de hele groep van zes mensen hebben we onze privébus gecharterd en zijn we de volgende dag naar Ubud vertrokken, een gezellig plaatsje aan de rand van rijstterrassen (eigenlijk is alles hier aan de rand van rijstterrassen), dat de laatste decennia steeds groter is gegroeid tot een glutenvrij yogaparadijs. Dat wil zeggen; megalekker eten overal en ook nog eens gezond plus overal free-your-mind hippie-yogapraktijken. Uitgaan zit er niet in maar daar hadden we onze portie al van in Kuta gehad. Samen met Kim heb ik de yoga ook maar eens geprobeerd, ik ben nog best flexibel al zeg ik het zelf, maar toen ik in een zeester-positie op de grond mijn geest leeg moest maken heb ik mijn lachspieren ook behoorlijk getraind. We hebben ook nog een “herb-walk” gedaan door de rijstvelden waar ik geleerd heb dat je van hibiscusbladeren shampoo kunt maken. Gewoon pletten en dan mengen met water. Mijn shampoo heb ik dus weggegooid, scheelt weer geld.

Lotte en Kim vertrokken de volgende dag maar Eddy, Lisa en Judith heb ik overgehaald om me te volgen naar Amed, waar we met zijn vieren op twee scooters heen zijn gereden. Onderweg nog langs Tirta Gangga, een oud waterpaleis en langs hele mooie rijstterrassen gereden. In Amed hebben we een wrakduik gedaan bij een Amerikaans marineschip uit de tweede wereldoorlog. Dat was mijn eerste keer wrakduiken en zeker de moeite waard! We zijn er helemaal om- en doorheen gezwommen. Vanuit Amed ben ik met Lisa teruggereden naar Ubud waar we nog een dag van de omgeving, tempels en het lekkere eten genoten hebben.

Op aanraden van een aantal mensen zijn we toen naar Padang Padang Beach gegaan, een relaxte surferville helemaal in het zuiden van Bali. We verbleven daar in een klein hostel dat Bali Rocks heette, wat zijn naam eer aandeed. Het was gebouwd op een rots die zo’n beetje 90 graden steil naar beneden de zee in dook, en met vloed rockte je je bed uit door de enorme golven. We hadden precies pech met ons plan om beter te leren surfen want de eerste grote “swell” van het jaar was gekomen waardoor de golven echt metershoog waren, niet echt beginners material. We hebben ons dus vermaakt met de stranden en de infinity pools daar in de buurt, wat een straf. Vanuit het zwembad met een cocktail in je hand een mooi uitzicht over de oceaan. Ik wil jullie verder niet jaloers maken hoor. Het was een mooie afsluiter van Zuid-Oost-Azië, met een tussenstop in Japan op naar een continent waar ik nog nooit geweest was: Noord-Amerika!