Graduation, s'mores en pool parties

Mijn layover van 8 uur in Japan was in één woord megavet! In Jakarta ontmoette ik Jeff, die uit LA komt en dezelfde vlucht had richting Tokyo. Ons vliegtuig was half leeg dus we konden plaatsen kiezen en hebben de hele reis bloody Mary’s gedronken. “Men” zegt dat tomatensap op 10 km hoogte anders smaakt dan op de grond dus dat moest ik natuurlijk even testen. Misschien waren het de bloody Mary’s, maar de korte glimp die ik heb kunnen opvangen van Japan maakte echt dat ik er sowieso nog een keer wil terugkomen!! Megavriendelijke overenthousiaste mensen, plastic eten, de meest idiote souvenirs en prullaria en natuurlijk saké en sushi.

Die dag was letterlijk de langste dag uit mijn leven want toen ik een dag had rondgelopen in Japan en na 10 uur in Reno, Nevada het vliegtuig uit kwam rollen was de dag pas half verstreken. Het was zo leuk om Emma weer te zien!! Die avond gingen we wat drankjes doen om te vieren dat haar examens klaar waren en na 40 uur was toen eindelijk 14 mei voorbij, werd tijd. De komende dagen heb ik geprobeerd mijn megajetlag te verwerken maar dat was niet echt een succes in combinatie met alle graduation party’s. Emma heeft me haar campus laten zien en we zijn ook bij de graduation zelf geweest. Iedereen studeert hier tegelijk af, in mei of in december, met de zwarte gown en hoed en alles erop en eraan. Heel leuk maar ook wat minder persoonlijk. Vervolgens betalen veel ouders het huisfeestje wat zoon- of dochterlief, een soort afstudeerborrel maar dan anders ;). In Reno wordt iedere maand een “wine walk” georganiseerd tussen 32 verschillende pubs, kosten 20 dollar voor 3 uur en overal krijg je toch wel gauw 1/3 glas wijn. Het doel is wijn proeven maar niet tijdens graduation, dan moet je alle 32 stops gehad hebben; we hebben de 31 aangetikt.

Emma, Shane (vriend van Em) en ik zijn na een paar dagen naar Yosemite National Park gegaan om te hiken en te kamperen. Yosemite lig in het oosten van California en is één van de bekendste en oudste nationale parken van de VS. De lente is de populairste tijd om te gaan omdat het weer goed is en de watervallen groot zijn door de smeltende sneeuw. Toen we het park in reden was het zo’n 15 graden maar er lag nog overal sneeuw! De gletsjers die het park hebben gevormd hebben de bergen in hele gladde vormen geslepen en gigantische rotsblokken op de mafste plekken neer weten te leggen. De eerste dag hebben we een 7,5 km hike omhoog gedaan naar de top (3 km hoger), Glacier Point, en zijn we via andere mooie route langs verschillende watervallen 13,5 km ter naar de vallei gelopen. De tweede dag zijn we naar de top van de Yosemite falls gehiked waar je de vallei van de andere kant kon zien. Aangezien ik supersportief ben was dit natuurlijk ook een eitje voor mij. Nee serieus, Shane zat in het skiteam en Em in het tennisteam van de uni en ik eeuhhhh, niet. Ik heb de hikes na een paar hartaanvallen gelukkig ook overleefd. ’s Avonds hebben Shane en Emma me een cursus s’mores maken gegeven: marshmellow + chocola + koekjes. Hadden ze beter niet kunnen doen want heb me helemaal misselijk gegeten…

Na Yosemite zijn Emma en ik na flowers for in our hair te hebben aangeschaft naar San Francisco gegaan; wat een ontzettend coole stad! We hebben veel gefietst en gelopen en de work-out van Yosemite kon ik goed gebruiken want San Francisco heeft ontzettend veel heuvels. Er zijn heel veel parken op de heuvels waarvan je een prachtig uitzicht hebt over de stad. In drie dagen hebben we bijna alle hoogtepunten wel kunnen zien; de Golden Gate Bridge, kronkelende Lombard Street, het hippiedistrict (ik was helemaal in mijn element), Pier 39 met honderden zeeleeuwen en Market Street met de oude trammetjes die nog steeds overal door de stad rijden. Het merendeel van de –heel kleurrijke- huizen is in Victoriaanse stijl gebouwd en doet daardoor “oud” aan (en er zijn ook relatief veel oude huizen). Heel anders dan de andere steden die ik in de VS heb gezien!

Vanuit San Francisco heb ik een vlucht genomen naar Los Angeles waar ik een aantal dagen bij Peter, een vriend van Emma, heb gebivakkeerd. Emma ging terug naar Reno om Shane te helpen verhuizen naar Las Vegas, waar hij verder ging studeren (ja, je kunt ook studeren in Las Vegas). Peter is een tennistrainer bij USC, een gigantische universiteit in LA. Hij heeft met de campus laten zien, ongelofelijk al die voorzieningen, het is me duidelijk waarom studeren hier klauwen met geld kost. Zijn huisgenoot was niet thuis want die speelde op Roland Garros en Wimbledon dus ik kon in dat bed slapen. Peter heeft me een aantal mooie plekken van LA laten zien; downtown (klein gedeelte van de stad dat business district is), Beverley Hills (hoef ik niet uit te leggen geloof ik) en the Grove (een wijkje dat Europees aandoet). Zelf ben ik vanuit zijn huis in Hermosa Beach 30 km naar Santa Monica (rijkere wijk met een pier met een kermis en een leuke winkelstraat) gefietst; je hebt langs de gehele route een betonnen pad waar mensen op hardlopen, fietsen en rolschaatsen. Onderweg kwam je langs alle verschillende wijken waarvan Venice Beach wel het leukste was, hier wordt Californication opgenomen en heb je allerlei artistieke lui die hun kunstjes vertonen.

In LA heb ik de cheap ass bus gekocht naar Las Vegas, waar Shane zit net gesettled had in een appartementencomplex inclusief zwembad. Is hartstikke normaal hier (ook in LA overigens), en geen overbodige luxe. Het is megaheet –Vegas ligt natuurlijk ook in het midden van de woestijn-, en alles wat nat is is binnen 10 minuten droog. Je moet continu water blijven drinken hier. We zijn de dag erna direct naar Zion National Park in Utah vertrokken, een aantal uur rijden vanaf Vegas. Een compleet ander National Park dan Yosemite, ontzettend warm en de hike door de rivier die we de eerste middag deden was een aangename verfrissing. Het park bestaat uit hele hoge zandsteen bergen die zijn uitgeslepen door de Virgin rivier. De dagen erna hebben een hike gedaan naar de top van de bergen en de bekendste hike naar “Angels Landing” –alles heeft lekker christelijke namen i.v.m. de mormonen in Utah-. Deze hike was voor een groot deel steil omhoog over een stuk rots van zo’n meter breed waar je je aan een stalen ketting moest vasthouden en vooral niet naar beneden moest kijken. Omhoog ging dat goed maar naar terug naar beneden kun je niet echt anders dan het ravijn in koekeloeren. Ik heb geen hoogtevrees maar dit was, euh, HOOG. Maar het uitzicht was het dubbel en dwars waard!!!

Terug in Vegas hebben Emma, Shane en ik onze laatste dagen samen met wat feestjes en een gigantische pool party gevierd. Vegas is de meest bizarre stad waar ik ooit ben geweest en is na een aantal dagen en een aanslag op je zintuigen; overal lichtreclames, muziek, drank en mensen. Van de Eiffeltoren tot de piramides, je kunt het zo gek niet verzinnen of ze hebben het nagebouwd. Het huisgenootje van Shane is een local en werkt in een casino en wist ons overal via gastenlijsten naar binnen te smokkelen. Alleen een beetje jammer dat Shane een man is want die moet alsnog overal minimaal 30 dollar voor neertellen, zo oneerlijk! Vegas was een goede afsluiter van onze maand samen en ik ben de VS veel meer gaan waarderen dan ik aanvankelijk had gedacht! De mensen zijn supervriendelijk en worden razend enthousaiast als ze merken dat je uit het buitenland komt. Het kleine stukje wat ik van de VS heb gezien was megavet! Ook letterlijk, door de gigaaaaaaantische porties ben ik minstens 3 kilo aangekomen hahaha!!!